Het Eilandje, een naam die tot de verbeelding spreekt. Een Ei-land, een ijl-land?
In ieder geval een land, ver weg van onze gehaaste consumptiemaatschappij.
Een buurtbewoner verzon de naam. Hij voelde zich omringd door water en ervoer een gevoel van “goed isolement”. “Goed isolement”, dat ervoor zorgt dat als je wilt, je even kunt ontsnappen aan de drukke wereld. Maar wanneer je hunkert naar sociaal contact, dit slechts een steenworp van je verwijderd is.
Langzaam, maar oplettend snuif ik de sfeer op. In één adem besef ik voor wat het Eilandje staat:
RUST.
Want er huist hier een kalme en gemoedelijke bedrijvigheid. Zo zie ik een aantal gestrande toeristen, die duidelijk blij zijn dat ze hier onverwacht beland zijn. Aan de kaai is er een jonge veertiger trots zijn vlag van zijn schip aan het wapperen. Zijn “Pertisant” staat paraat om de wijde Schelde op te varen. Zelf zit ik naast het Havenboefje; een standbeeldje dat meteen de speelsheid van het pleintje vorm geeft.
Even maar droom ik weg, de glinstering op het water neemt me mee naar oorden waar mijn verbeelding de vrije loop krijgt...
MAAR opeens een kille bries, die me herinnert aan het feit dat het nog steeds winter is.
Achter mij, zie ik een gezellig cafeetje. Alleen op café gaan? Een ervaring die ik wel eens wil uitproberen. Dus vastberaden stap ik het cafeetje binnen. Om in de sfeer te blijven bestel ik een warme chocomelk. De chocolade smelt in de warme melk en al roerend laat ik al de nieuwe indrukken op me af komen.
Is het een illusie of ervaar ik echt een innerlijke kracht. Het Eilandje brengt iets teweeg bij mij. Want vrij als ik me voel, heb ik een nieuw doel:
Een videoreportage maken, dat het Eilandje in zijn echte vorm en sfeer weergeeft. De kijker proberen ervan bewust te maken, dat het Eilandje iets intrigerend is en als je ervoor openstaat naar een nieuwe wereld brengt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten