Deel 2 : Het Eilandje staat te koop

Het gebied dat nu overeenkomt met wat men het Eilandje noemt, is in feite de oude havenbuurt. Het lag vroeger binnen de stadsmuren en de nabijheid bij de stadskern heeft ervoor gezorgd dat het gebied geëvolueerd is naar een verstedelijkt havengebied.
Intussen is de expansiedrang van de Antwerpse haven niet meer te temperen zodat het kerngebied van de Antwerpse haven steeds meer verwijderd raakt van de stad zelf en dus ook van het Eilandje. Ten noorden van de stad werden dokken en andere aanlegplaatsen gebouwd die meer landinwaarts lagen ten opzichte van de Schelde. De verouderde haveninfrastructuur van het Eilandje kon zo niet langer optoornen tegen de uitgebreide delen van de nieuwe haven. De scheepvaart is in de loop der jaren immers ook geëvolueerd. Diepere dokken en verbeterde technieken voor het laden en lossen zijn maar 2 voorbeelden van de voorsprong die bepaalde delen van de haven hadden op het oorspronkelijke gebied. Op die manier raakte het Eilandje steeds verder verzeild van de kernactiviteiten die zich op de Antwerpse haven voordeden. Het werd een verpauperd, verwaarloosd gebied waar zich naast de scheepslui ook veel armoedezaaiers gingen vestigen. Niet bepaald het beeld dat we vandaag hebben.

Terwijl de stad alsmaar groeide, raakte het Eilandje steeds maar verder achterop. Maar dat had ook zijn gevolgen. In de drukke stad kwam privé-initiatief steeds moeilijker tot zijn recht. Nieuwbouwprojecten en de herbouwingen van enkele musea die niet meer aan de Europese richtlijnen voldeden, konden nauwelijks nog ten uitvoer worden gebracht. Tot dat op een gegeven moment enkele investeerders hun ogen op het Eilandje lieten vallen. De wijk had de reputatie van het lelijke eendje van Antwerpen te zijn, maar de vastgoedprijzen waren de voorgaande jaren wel fors gedaald. Na korte onderhandelingen met het stadsbestuur werd besloten dat het Eilandje opnieuw leefbaar gebied moest worden. Het verwaarloosde gebied werd massaal te koop gezet en het regende bouwaanvragen tijdens de eerste maanden. Onder toezicht van een jury werd de openbare verkoop van 3 eerste grote lappen grond gestart. In deze jury zaten Baron Delwaide (manager van de Haven Antwerpen), Ludo Van Campenhout (schepen Ruimtelijke Ordening van Antwerpen), Eddy Bruyninckx (CEO van Haven Antwerpen) en René Daniëls (projectmanager het Eilandje). Pakhuizen, loodsen en douanegebouwen verdwenen en in de plaats kwamen loften, woontorens en zakenkantoren. Bovendien werd aan het Bonapartedok de jachthaven aangebouwd. De Montevideogebouwen werden voor 3 miljoen verkocht, 'De Shop' en het land Kattendokdijk-Westkaai respectievelijk voor € 1.151.000 en 10 miljoen €. De verkoop is officieel begonnen op 22 maart 2002 (intussen 6 jaar geleden) en het blijft verbijsterend om zien hoe fors de vastgoedprijzen zijn gestegen in vergelijking met nu. De vastgoedmakelaars hebben er alvast uitstekende zaken gedaan.
Uiteraard is het hier natuurlijk niet bij gebleven. Comfortrijke woongebieden vragen namelijk ook om een specifieke accomodatie. Dat leest u volgende week in Deel 3.