Fotoreportage het Eilandje II

Hieronder vinden jullie nog een aantal sfeerfoto's van het Eilandje.

Onze workshop loopt stilaan ten einde. Vrijdag 16 mei is D-day. Want dan moet onze videoreportage volledig gemonteerd zijn. Ook benieuwd naar ons eindresultaat?
Hou dan deze blog in de gaten. Want weldra posten we "the making of the little Island".
Maar voorlopig kunnen we jullie honger hopelijk stillen met een aantal foto's.

Het MAS (Museum aan de stroom), zicht uit loft.

William heeft kleine inzinking tijdens montage.

Zicht op Het Eilandje vanuit loft.

Groetjes , William en Jolien.

All pictures Copyright Jolien De Greef

Fotoreportage het Eilandje

Het Eilandje heeft "hoog" bezoek gekregen. Donderdag 24/04/2008 bracht Nurdan, een Turkse press consultant een bezoekje aan het Eilandje. We hebben haar uitgebreid uitleg gegeven over de historiek van het Eilandje. Ze was onder de indruk!

Nadien hebben we ook nog een aantal foto's gemaakt. Hieronder vinden jullie het eindresultaat.
Een dame met pit, een dame vol ambitie. Een dame waarnaar we opkijken!

Even een persoonlijke boodschap:

Salamus Alikom. Merhaba Nurdan et Kardes, mi ès fière à vous. Tamam? Saul pour tous. Iaekschamlar. Greetings Güzel, juliette ou simplement Jolien.

All pictures Copyright: Jolien De Greef

Houd de dief!

Diefstal is een vuile misdaad

Het lijkt wel de wet van Murphy.
Want zoals eerder al vermeld was, heeft onze workshop nogal wat te kampen gekregen met problemen.

Op maandagnacht 21/04/2008 is onze camera Sony HD gestolen op de Frankrijklei. De camera lag in de auto van William. Inbrekers hebben het glas kapot geslagen en de camera meegenomen. Tot op heden zijn de dieven onbekend.

Tot overmaat van ramp, is de camera niet verzekerd. Niet door William zijn autoverzekering, noch door een schoolverzekering. Want blijkbaar moeten leerlingen volledige verantwoordelijkheid dragen, als er schade is aangebracht aan de ontleende apparatuur.

Meteen ook een oproep aan mogelijke getuigen:
als u getuige was van een diefstal aan de Frankrijklei, gelieve dit dan te melden aan de politie van Antwerpen. Bedankt!

Na de workhop en na de examens, geven we een benefietconcert.

Ook jullie zijn van harte welkom!

Verdere informatie hierover volgt nog via deze weg.

Alle hens aan dek

Stuurboord, bakboord, ons workshopgroepje is 180° graden gedraaid.

De afgelopen weken heeft ons workshopgroepje ongelooflijk veel interne spanningen gekend.

Eerst en vooral kregen we te kampen met een probleem van collegialiteit. Een groepslid, Ben, weigerde zich in te zetten voor onze workshop. Hij werd dan ook geschorst uit onze workshop. Omdat hij geen tot weinig inbreng had in ons collectief eindproduct.

Dus vanaf nu zullen jullie gebriefd worden door ons: William en Jolien.

Bloggen...waarom?

Onlinejournalistiek zonder weblogs is zo goed als ondenkbaar. Ik vind het bijzonder leerzaam om in deze opdrachten te experimenteren met de blog omdat het beslist iets is dat we allemaal nog vaak gaan tegenkomen. Het laat me toe te schrijven over wat ik wil, ongeacht mijn standpunt. Het enige wat ik bijzonder spijtig vind, is dat alles wat ik schrijf een link moet vormen met ons pleintje. Het Eilandje is een mooie buurt. Voorlopig is het er nog rustig, maar de kans bestaat dat deze rust de groeipijnen van de stad Antwerpen niet zal verteren. Ik heb nu een stuk of 8 stukjes gepost op die allemaal over dit Eilandje gingen, maar nu wil ik over iets anders schrijven. Zoveel noemenswaardige dingen gebeuren er ook weer niet op een pleintje. Ik ben daarom nogal snel 'out of ideas'. Het doet me een beetje denken aan het parochieblad van de gemeente Wuustwezel. Altijd de laatste nieuwe weetjes over de gemeente, maar geen mens die er in geïnteresseerd is. Het vat van het Eilandje is nu ongeveer af.

Waarom eens geen stukje politiek bijvoorbeeld? Er gebeurt immers altijd wel iets in dat wereldje. Of onze mening over de Plantijnhogeschool. De blog is toch garant voor artistieke vrijheid? Wat mij betreft kan men het vak webjournalistiek niet snel genoeg loskoppelen van de workshop AV. Het vak research zorgt er wel voor dat de student voldoende geïnformeerd blijft over zijn werklocatie. Als we nu allemaal eens zouden schrijven over dingen die ons persoonlijk interesseren. Ik geloof dat dit vast en zeker een meerwaarde zal bieden voor eventuele bezoekers, want ik krijg nu al hoofdpijn van mijn eigen teksten.

Flandria

Vastberaden als we zijn, stappen we af op de Vlaamse boot der Vlaamse boten, namelijk de Flandria.
Ons nu al legendarische concept over Het Eilandje zal ongekende hoogtes kennen eens we onze ochtendshots hebben vastgelegd op deze drijvende vloot.

Wordt vervolgd!

De meeste dromen zijn bedrog

Zondag was het erfgoeddag.

Ook wij zijn van de partij.

Gewapend met onze audiorecorder en fototoestel trekken we op pad.

Al snel is het duidelijk, dat het een droomachtige dag wordt. Want als we binnenkomen, horen we door de boxen allerlei dromen. Want vandaag staan dromen centraal.!

Vorig jaar met de gemeenteraadsverkiezingen stond Antwerpen in een slecht daglicht. Onder meer door het drama van Hans Van Temsche. Vele kunstenaars en muziekmakers wilden dit slechte imago veranderen en startten een project. Zo wilden ze verschillende dromen van Antwerpenaren opschrijven en publiceren.

Het resultaat was en is nog steeds verbluffend. Dankzij de grote archieven van het Sint-Felixpakhuis worden al deze dromen gearchiveerd en terug tot leven geroepen.

Opeens, krijgen we het stil van een droom van een veertienjarig meisje.
Ik droom van een stad waarin iedereen goeiedag zegt tegen elkaar.

Simpel en toch zo krachtig.

erfgoeddag 2008

Vandaag is morgen gisteren

In de toekomst kijken kan niemand. Maar dankzij het verleden krijgen we een betere kijk op het heden en de toekomst.

Geschiedenis en terugblikken naar vroeger, maar vooral hoe keken mensen vroeger naar de toekomst vandaag, vormen de centrale thema's van erfgoeddag.
"Wordt verwacht", is dan ook een uiterst toepasselijke titel voor deze jaarlijkse editie.

Wij trekken naar het sint-Felixpakhuis om een audioverslag te maken.

Sfeerverslag

Bloed, zweet en tranen.

De afgelopen dagen hebben we gezwoegd, geploegd, maar vooral gefilmd en gevloekt.

Woensdag zijn we gestart met opnames voor het Pomphuis. Aangezien het weer ons niet goed gezind was, hebben we deze week enkel binnenopnames gemaakt. Nadien hebben we verdere research gedaan over het Sint-Felixpakhuis. Dat is het grootste stadsarchief van Antwerpen. Voor nieuwsgierigen die benieuwd zijn of ze Antwerpse voorouders hebben of willen weten waar hun straatnaam vandaan komt, dan is het Sint-Felixpakhuis the Place To be.

13 april is het erfgoeddag en uiteraard komt ook het Sint-Felixpakhuis aan bod. Daar kan je dan allerlei dromen vinden van Antwerpenaren. Deze actie startte enkele jaren geleden, als tegenreactie voor de tragische gebeurtenissen van Hans Van Temsche. De actie had als doel, om de dromen van antwerpenaren centraal te zetten en zo Antwerpen terug een goed imago te geven.

Donderdag hebben we in de vroege ochtend een aantal shots gemaakt van het infocentrum van het MAS. Een enthousiaste medewerkster bood spontaan haar hulp en zo hadden we meteen onze quote. In de namiddag gingen we over naar audio.

We strandden neer op het Pirateneilandje en staken meteen van wal door bezoekers te bestormen met allerlei vragen. Voel jij jou een piraat? Wat is een piraat? Maar vooral waarom zou je piraat willen zijn?

Zeker een leuke ervaring, nu nog afwachten of het ook geschikt audiomateriaal is voor een goede reportage.

Tot de volgende!

Morgen: F-DAY (filmdag)

MORGEN FILMDAG!

Hopelijk zijn de weergoden ons goedgezind , want morgen staat er weer een drukke filmdag op het programma.
Hieronder vinden jullie alvast een up-to-date van ons storyboard.

Indien het toch slecht weer wordt, gaan we over naar onze audioreportage.

Veel leesplezier en feel free to comment!

Storyboard Het Eilandje

Eerste scène: eilandje in geheel
1ste shot: Mediumshot van het Eilandje (vanuit loft gefilmd, is dus in vogelperspectief)

Tweede scène: Eilandje ochtendshots
Nieuwe shots: vele shots door elkaar verweven om de kijker te teasen bv. van het luxueuze Pomphuis, restaurants, ballet van Vlaanderen, loodswezen. We zullen eindigen met enkele shots die enkel ’s ochtends opgenomen kunnen worden (bijvoorbeeld joggende mensen, rolluiken die omhoog gaan, ochtendzon die weerkaatst op het water...)

DUS:
Mediumshot: mensen die aan het wandelen zijn aan de rand van het water
Mediumshot: mensen die aan het ontbijten zijn in een restaurantje
Close-up: mensen die aan het ontbijten zijn.
Close-up: van het havenboefje
Longshot: mensen die aan het werken zijn op boot
Mediumshot: schittering en reflectie op het water.
Longshot: Loodswezen
Mediumshot: Godefrispahkuis
Mediumshot: Pomphuis
Medium longshot: Ballet van Vlaanderen

3e scène: op de jachtboot, Festina Lente, zelf. Camera gericht op water, wanneer de boot aan het varen is. Verdere toelichting over Festina Lente, gekoppeld met een quote van kapitein Louis.
1e shot: Close-up van water gedurende enkele seconden (5sec)2e shot: kapitein quote3e shot: mediumshot pan van boot

4e scène: het Pomphuis.
We beginnen met een totaalshot van het pomphuis van buitenuit (met eventuele scherpte-onscherpte-effecten). Vervolgens gaan we over naar verschillende shots, van de rijkelijk gevulde wijnkelder en bar tot de keuken, tafels (eventueel met klanten) en niet te vergeten de subliem ingerichte toiletten. En om af sluiten brengen we een tilt die begint bij het restaurant op het gelijkvloers en eindigt bij de authentieke pompen op de benedenverdieping.

Storyboard Het Pomphuis (paasvakantie)
Shot 1: totaalshot van buitenuit. Spelen met blureffecten (Plakaat staat scherp op de voorgrond, het gebouw zelf is blur. Na enkele seconden rollen wijzigen
Shot 2: tafels met klanten
Shot 3: toiletten
Shot 4: bar of keuken
Shot 5: Tilt van boven naar beneden
Shot 7: Benedenverdieping
Shot 8: Quote loods
--------
+/- 25 sec

Laatste scène: Trendy dancing Lariva. Ook de big spender heeft af en toe nood aan een beetje ontspanning.
Laatste scène: Ballet van Vlaanderen?
Concreet: We beginnen sowieso op een stralende dag met de jachtboot, dan uitgebreid en luxueus uit eten gaan, om dan de dag af te sluiten in een trendy dancing of het ballet van Vlaanderen….?


Gebeten om meer te weten? Hou dan zeker onze blog in de gaten.

Want deze week voorspelt een week vol bedrijvigheid!

Deel 2 : Het Eilandje staat te koop

Het gebied dat nu overeenkomt met wat men het Eilandje noemt, is in feite de oude havenbuurt. Het lag vroeger binnen de stadsmuren en de nabijheid bij de stadskern heeft ervoor gezorgd dat het gebied geëvolueerd is naar een verstedelijkt havengebied.
Intussen is de expansiedrang van de Antwerpse haven niet meer te temperen zodat het kerngebied van de Antwerpse haven steeds meer verwijderd raakt van de stad zelf en dus ook van het Eilandje. Ten noorden van de stad werden dokken en andere aanlegplaatsen gebouwd die meer landinwaarts lagen ten opzichte van de Schelde. De verouderde haveninfrastructuur van het Eilandje kon zo niet langer optoornen tegen de uitgebreide delen van de nieuwe haven. De scheepvaart is in de loop der jaren immers ook geëvolueerd. Diepere dokken en verbeterde technieken voor het laden en lossen zijn maar 2 voorbeelden van de voorsprong die bepaalde delen van de haven hadden op het oorspronkelijke gebied. Op die manier raakte het Eilandje steeds verder verzeild van de kernactiviteiten die zich op de Antwerpse haven voordeden. Het werd een verpauperd, verwaarloosd gebied waar zich naast de scheepslui ook veel armoedezaaiers gingen vestigen. Niet bepaald het beeld dat we vandaag hebben.

Terwijl de stad alsmaar groeide, raakte het Eilandje steeds maar verder achterop. Maar dat had ook zijn gevolgen. In de drukke stad kwam privé-initiatief steeds moeilijker tot zijn recht. Nieuwbouwprojecten en de herbouwingen van enkele musea die niet meer aan de Europese richtlijnen voldeden, konden nauwelijks nog ten uitvoer worden gebracht. Tot dat op een gegeven moment enkele investeerders hun ogen op het Eilandje lieten vallen. De wijk had de reputatie van het lelijke eendje van Antwerpen te zijn, maar de vastgoedprijzen waren de voorgaande jaren wel fors gedaald. Na korte onderhandelingen met het stadsbestuur werd besloten dat het Eilandje opnieuw leefbaar gebied moest worden. Het verwaarloosde gebied werd massaal te koop gezet en het regende bouwaanvragen tijdens de eerste maanden. Onder toezicht van een jury werd de openbare verkoop van 3 eerste grote lappen grond gestart. In deze jury zaten Baron Delwaide (manager van de Haven Antwerpen), Ludo Van Campenhout (schepen Ruimtelijke Ordening van Antwerpen), Eddy Bruyninckx (CEO van Haven Antwerpen) en René Daniëls (projectmanager het Eilandje). Pakhuizen, loodsen en douanegebouwen verdwenen en in de plaats kwamen loften, woontorens en zakenkantoren. Bovendien werd aan het Bonapartedok de jachthaven aangebouwd. De Montevideogebouwen werden voor 3 miljoen verkocht, 'De Shop' en het land Kattendokdijk-Westkaai respectievelijk voor € 1.151.000 en 10 miljoen €. De verkoop is officieel begonnen op 22 maart 2002 (intussen 6 jaar geleden) en het blijft verbijsterend om zien hoe fors de vastgoedprijzen zijn gestegen in vergelijking met nu. De vastgoedmakelaars hebben er alvast uitstekende zaken gedaan.
Uiteraard is het hier natuurlijk niet bij gebleven. Comfortrijke woongebieden vragen namelijk ook om een specifieke accomodatie. Dat leest u volgende week in Deel 3.

Wandelzoektocht : 'Speuren naar een leeftbare stad'

Onder het motto : 'Speuren naar een leefbare stad ' organiseert ARGUS, de Stedelijke Milieudienst Antwerpen jaarlijks een wandelzoektocht in een bepaalde stadswijk. Het doel van dit initiatief is een breder beeld scheppen over de mogelijkheden en bedreigingen van het milieu in deze stadswijk. Dit jaar heeft men gekozen voor het Eilandje.

Jammer genoeg vind het evenement steeds plaats in het najaar zodat we nog net niet op de hoogte waren van onze opdracht. Het had in ieder geval een mooie mogelijkheid kunnen zijn om aan interessante informatie te geraken.
Uiteindelijk is het ook nog maar 3 maanden geleden en dus zeker de moeite om er een stukje over te schrijven.

Het cirkelvormig traject van de wandeltocht had zowel begin als eindpunt aan het 'Loodsgebouw' in de Tavernierkaai. Vandaar wandelt men noordwaarts naar het oud havengebied dat nu uiteraard het Eilandje genoemd wordt. Daarna Onderweg kregen de wandelaars verschillende vragen op te lossen over het Eilandje van vroeger en nu. Met behulp van een wegbeschrijving en enkele foto's van herkenningspunten vertrokken de wandelaars aan hun 3 uur durende trip.

Uiteindelijk stellen we ons nog steeds de vraag wat de conclusies nu zijn over het leefmilieu in deze omgeving. Ik ga alvast op zoek naar enkele reacties die ik hier ook kan posten.

Deel 1 : de dokkenperiode

Dat de traditionele, door water omsloten havenbuurt 'het Eilandje' wordt genoemd, zal zelfs de grootste idioot niet tot verstomming slaan. Het gebied wordt tot één van de oudste havengebieden gerekend en heeft dit imago imago al sinds de Middeleeuwen. Toch heeft het een dynamisch verleden achter zich liggen.

In de loop der jaren werd er gebouwd en verbouwd, gesloopt en heropgebouwd zodat je een volledig fotoalbum nodig hebt om de urbanisatie stap voor stap na te gaan. Daarom bekijken we enkele sleutelmomenten die het Eilandje hebben gemaakt tot wat het vandaag is.

Aanvankelijk waren grote delen van het huidige Eilandje moerasgebied, maar dat veranderde toen de Antwerpse haven in de tweede helft van 16de eeuw nood had aan uitbreiding. In deze periode steeg het aantal passerende schepen zo drastisch dat de haven niet kon bijbenen met aanlegcapaciteit. Schepen moesten vaak 6 weken wachten vooraleer ze geladen of gelost konden worden. Daarom bedacht de beroemde stedenbouwkundige Gilbert van Schoonbeke een uitbreidingsplan dat een gebied van om en rond de 25 hectare binnen de stadsmuren bracht.

Er werden 3 nieuwe binnenhavens plus een woongebiedwerd gebouwd dat werd afgebakend met vlieten (waterlopen). De woonwijk werd Nieuwstad genoemd terwijl de vlieten met sas-en sluispoorten van de Schelde werden afgesloten.

Maar in de daaropvolgende eeuwen was de uitbreidingsdrang van de Antwerpse haven natuurlijk nog niet gestild. De concurrentie van snel groeiende havens als Rotterdam en Le Havre zat daar natuurlijk voor veel tussen.

In het begin van de 20e eeuw begon de bouw van het Bonapartedok en het Willemdok. De vlieten die tot toen altijd de basis van het Eilandje hebben gevormd verdwenen of werden net verbreed (naargelang men dit bekijkt natuurlijk!) zodat nu het Entrepotdok (oosten), Kattendijkdok en Houtdok (noorden) de omhullende basis vormden. De kern van het Eilandje waren nu de woonwijken waar arbeidersgezinnen en diens patrons zich vlakbij hun werk schaarden. Het Eilandje werd de hotspot van de Antwerpse haven toen tal van bedrijven zich er kwamen vestigen.

Loodsen, pakhuizen, magazijnen, hangaars en grote douanegebouwen werden op de kaaien gebouwd en brachten extra werkegelegenheid aan.

Toch had het Eilandje in deze periode ook al zijn gezellige plekjes. Over het algemeen was het een vuile, verwaarloosde buurt die niet aantrekkelijk werd bevonden omwille van de dominante nijverheid. Maar havenarbeiders vormde er een eigen gemeenschap die de gewoonte had dichtbij hun werk te vertoeven. Ook zij hadden nood aan ontspanning en vrije tijd in hun naaste omgeving en dat zorgde voor meer gezelligheid in deze doorgans grauwe omgeving. Kleine cafeetjes en dancings zoals 'Savannah' en 'Big-Ben' werden 's avonds bezocht door de havenbevolking nadat ze dikwijls van de binnenstad terugkwamen.

Als we vandaag op het Eilandje rondwandelen merken we echter nog maar weinig van deze gezellige arbeidscultuur. Eenvoud wordt nu overstegen door weelde en monumentaliteit. Het eilandje krijgt een grondige facelift. De teloorgang van dit druk stukje havengebied leest u volgend week op woensdag in het tweede deel van deze driedelige reeks.

Pompen of (ver)zuipen...Het Pomphuis

Op Het Eilandje kun je genieten van de immense jachthaven, evenals culturele bezienswaardigheden. Een eindje verderop is er bovendien de mogelijkheid tot gezellig tafelen op culinair topniveau met de ganse familie in “Het Pomphuis”.

Het Pomphuis ligt aan het uiteinde van Het Eilandje, of aan het begin van de Haven van Antwerpen. Dit gebouw heeft altijd gediend als plaats om de droogdok van Europa leeg te pompen, maar werd uiteindelijk buiten werking gesteld in 1982. Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze 62 jaren van intens werken aan de Antwerpse haven ervoor gezorgd heeft dat de Momumentenzorg Het Pomphuis in haar armen heeft gesloten.

In mei 2002 heropende Het Pomphuis als restaurant. En wat voor één. De menukaart omvat gerechten vanuit een Franse keuken met steeds verrassende en vernieuwende desserts. De wijnkaart is voorzien van een uitgebreide waaier aan kwaliteitsvolle wijnen vanuit alle hoeken van de wereld. Het is zelfs mogelijk om een kijkje te gaan nemen in deze bijzondere wijnkelder op de benedenverdieping naast de grote dokpompen van weleer.

Toen we binnenkwamen maakte het trendy en romantische interieur een heuse indruk op ons. Het idee dat vroeger hier dé herstellingsplaats van de Red Star Line schepen waren, wordt in de realiteit nog extra benadrukt doordat de authentieke pompen nog steeds aanwezig waren. Maar de architect die het schepenhuis heeft omgetoverd tot dit restaurant verdient toch de dikste pluim. Hieronder een klein visitekaartje voor de nieuwsgierige lekkerbekken:

Het Pomphuis
Siberiastraat z/n
2030 Antwerpen

Tel: 03/770.86.25
Fax: 03/770.86.10

Openingsuren:
Ma-Do van 12.00 tot 15.00 en van 18.00 tot 22.30
Vr-Za van 12.00 tot 15.00 en van 18.00 tot 23.00
Zo doorlopend van 12.00 tot 22.00

Email: info@het pomphuis.be

Online reserveren?
Bezoek de website http://www.hetpomphuis.be onder reservaties!

Finally CONCEPT

Ready or not:
hier komt het eerste concept. Let wel, dit is een "brainstormconcept". Dus eventuele aanpassingen zullen zeker gebeuren en dit zal zeker ook nog evolueren.

Concept pleintje Het Eilandje

Invalshoek: een reportage voor de “big spender”

Dus: jachthaven centraal.

1e shot: Longshot van het eilandje in vogelperspectief (vragen aan mensen om in hun loft een opname te doen)

Dan fade out met slagzin: inspirend, intrigerend eilandje??

Nieuwe shots: vele shots door elkaar verweven om de kijker te teasen bv. van het luxueuze pomphuis, restaurants, ballet van vlaanderen, dan laatste shot wordt jachthaven.
2e shot: op de jachtboot zelf.
Camera gericht op water, wanneer de boot aan het varen is. (gegevens opgeschreven en ook al in contact gekomen met de stuurman en de kapitein)
3e shot: jachtboot verder toelichten, quote kapitein?

Laatste shot: pomphuis???

(cyclus, proberen van steeds met een tilt naar een andere scène te gaan, dus van boot naar beneden tilten op het water of lucht en in een andere scène binnenvallen naar pomphuis)

(zie rushes, we gaan proberen snel eens een fimpje te posten!)

We beginnen sowieso op een stralende dag met de jachtboot, dan uitgebreid en luxueus uit eten gaan, om dan de dag af te sluiten in een trendy dancing….?

Het Eilandje : een nieuw gelaat (inleiding)

Het Eilandje is de laatste 5 jaar sterk aan het evolueren. Tien jaar terug was het nog havengebied, nu is het inmiddels woongebied en recreatiezone geworden.

Bedrijven hadden er loodsen en aanlegplaatsen en ook transportbedrijven hadden meer dan genoeg werk. Ik vind het verbazingwekkend dat handel en industrie de duimen hebben moeten leggen voor cultuur en woongebieden.
Nochtans horen we zoveel over de uitbreiding van de haven. Het bekendste voorbeeld is wellicht Doel, waar de volledige dorpskern plaats moest ruimen voor de aanleg van het felbesproken Deurganckdok. Op het Eilandje zien we echter de omgekeerde beweging. Ik ga een poging doen om het nieuwe gezicht van het Eilandje in 3 delen te beschrijven.

BM, Bekende Modeontwerper gespot

De bekende modeontwerper Dries Van Noten heeft zijn intrek genomen in het Godfrispakhuis op het Eilandje.

Dries Van Noten is een internationale waarde in de modewereld. Hij behoort tot de zogenaamde 'Antwerp 6'. Die titel heeft hij te danken, door zijn modedebuut in Londen(1986). Maar hij was niet de enige Belg, ook Ann Demeulemeester, Walter Van Beirendonck, Dirk Van Saene, Dirk Bikkembergs en Marina Yee waren van de partij.

'Antwerp 6' was geboren.

In 1989 was de bekendheid van de ontwerper zo groot geworden dat hij zijn eerste boetiek opende, 'het modepaleis' in Antwerpen. Enkele jaren later volgden showrooms in Parijs, Milaan, Tokyo, Hong Kong en vele andere steden. Later opende hij in Hong Kong ook een winkel.

Help een handje, koop een handje

Anterwerpen zoekt sponsers voor het bouwen van het MAS (museum aan de stroom). Want binnen het financieel plaatje ontbreekt nog steeds 3 miljoen euro. De actie richt zich voornamelijk op de particulier, bedrijven mogen zelf niet mee doen. Iedereen die wilt sponseren kan een handje kopen ter waarde van 1000 euro. Die komen dan allemaal aan de gevel. Uiteraard verwijzen de handjes naar de hand die Brabo (bekend standbeeld aan het Steen) afhakte. De naam van elke schenker komt in de hal.

Buiten die actie, zijn er ook doelgerichte acties naar bedrijven toe. Het museum krijgt vier founders. Ook komen er nog eens acht hoofdsponsers, naar wie de museumzalen vernoemd worden.

Wie betaalt het MAS
Subsidie: Vlaamse Gemeenschap: 21 miljoen euro
Stad Antwerpen: 18,062 miljoen euro
Stadsvernieuwingsfonds Vlaanderen: 2,4 miljoen euro
Bedrijven: 4 miljoen euro
Particulieren die handjes kopen: 3 miljoen euro
verkoop gebouw Etnografisch Museum: 7 miljoen euro
Recuperatie BTW: 500 000 euro
Totaal: 55,962 miljoen euro


Bron: Goossenaerts, K. (29 februari 2008). MAS verkoopt handjes. De Standaard, geraadpleegd op 3 maart 2008.

Het Eilandje : onze eerste indruk

Het Eilandje zal de komende weken en maanden onze vaste werklocatie worden en daarom besloten we enkele weken geleden om eens een kijkje te gaan nemen. Wat maakt het Eilandje tot een geschikte omgeving voor onze tv-reportage? Ik probeer het in een bondige samenvatting even uit te leggen.

Hoewel we de omgeving wel konden situeren, wisten we niet precies waar het Eilandje lag.
Gelukkig kwamen we een gids tegen met een groep bezoekers die ons het antwoord kon geven. "Het Eilandje is eigenlijk niet echt een plein, het is meer een wijk. Het is zeer omvangrijk en het loopt van hier tot aan het Kattendijkdok."

Enerzijds vond ik dit een nadeel omdat het de afbakening van de locatie bemoeilijkt : het wordt met andere worden moeilijker om een algemeen beeld of een sfeer te scheppen van onze locatie. Anderzijds kan ik ook best tevreden zijn om dat de omvangrijke buurt ook een grote variatie aan evenementen, nieuwigheden en dus ook nieuws bevat.

Meer over het Eilandje zelf nu. Ik had tijdens mijn eerste bezoek de indruk dat ik me in de voorwacht van de Antwerpse haven bevond. Achteraf gezien was dit ook zo : de invloed van de haven is onmiskenbaar, maar als we kijken naar de lange termijndoelstellingen van dit stadsgedeelte, dan moet het Eilandje de nieuwe culturele woonwijk worden die bruist van het leven.

Aan de charme van het Conscienceplein of de gezelligheid van de Groenplaats kan het Eilandje (nog) niet tippen, maar het geeft wel de mogelijkheid om verder te kijken dan enkel cultuur en ontspanning. Een optie die ik wel kan waarderen, gezien ik de bouwprojecten en de buurtvernieuwing interessanter vind dan de culturele etalage van de buurt.

Tenslotte vind ik het ook bijzonder positief dat deze wijk een resem aan mogelijkheden heeft. Er is industrie (hoewel dat toeristisch niet echt aanspreekt), cultuur (onder andere de bouw van het MAS), ontspanning en economie (bouwprojecten en een groot potentieel op de vastgoedmarkt). Als bepaalde ideëen niet willen of kunnen lukken, hebben we zeker voldoende alternatieven. Zeer positief. Ik zie het zeker en vast zitten.

Impressie

Hieronder hebben we onze poëtische pen laten spreken. Waan jezelf aan het Eilandje en stap binnen in een wereld van extase.

Veel leesplezier!

Inspirend, intrigerend: het Eilandje

Aangekomen op het Eilandje, strijk ik neer op een bankje.Vandaag voelt het aan als een warme lentedag. De zon straalt op mijn gezicht en ik geniet van haar intens warm licht...

Het Eilandje, een naam die tot de verbeelding spreekt. Een Ei-land, een ijl-land?
In ieder geval een land, ver weg van onze gehaaste consumptiemaatschappij.

Een buurtbewoner verzon de naam. Hij voelde zich omringd door water en ervoer een gevoel van “goed isolement”. “Goed isolement”, dat ervoor zorgt dat als je wilt, je even kunt ontsnappen aan de drukke wereld. Maar wanneer je hunkert naar sociaal contact, dit slechts een steenworp van je verwijderd is.

Langzaam, maar oplettend snuif ik de sfeer op. In één adem besef ik voor wat het Eilandje staat:
RUST.
Want er huist hier een kalme en gemoedelijke bedrijvigheid. Zo zie ik een aantal gestrande toeristen, die duidelijk blij zijn dat ze hier onverwacht beland zijn. Aan de kaai is er een jonge veertiger trots zijn vlag van zijn schip aan het wapperen. Zijn “Pertisant” staat paraat om de wijde Schelde op te varen. Zelf zit ik naast het Havenboefje; een standbeeldje dat meteen de speelsheid van het pleintje vorm geeft.

Even maar droom ik weg, de glinstering op het water neemt me mee naar oorden waar mijn verbeelding de vrije loop krijgt...

MAAR opeens een kille bries, die me herinnert aan het feit dat het nog steeds winter is.

Achter mij, zie ik een gezellig cafeetje. Alleen op café gaan? Een ervaring die ik wel eens wil uitproberen. Dus vastberaden stap ik het cafeetje binnen. Om in de sfeer te blijven bestel ik een warme chocomelk. De chocolade smelt in de warme melk en al roerend laat ik al de nieuwe indrukken op me af komen.

Is het een illusie of ervaar ik echt een innerlijke kracht. Het Eilandje brengt iets teweeg bij mij. Want vrij als ik me voel, heb ik een nieuw doel:

Een videoreportage maken, dat het Eilandje in zijn echte vorm en sfeer weergeeft. De kijker proberen ervan bewust te maken, dat het Eilandje iets intrigerend is en als je ervoor openstaat naar een nieuwe wereld brengt.

Trauma? Of unieke ervaring?

Ik kijk naar de lucht maar wend snel weer mijn blik naar beneden. Het knijpen met mijn ogen om de felle zon buiten te houden helpt niet om de kloppende pijn in mijn hoofd te verdrijven. Ik weet niet eens meer hoe lang ik onderweg ben.

Het idee dat ik dit alles droom wordt ook steeds aannemelijker, want mijn vermoeidheid van de zware lessen maakt de grens tussen slaap en bewustzijn vager dan die al was.

De ene straat volgt de andere op en de open pleinen die ik tegenkom ogen steeds uitgestrekter. Gelukkig lijken mijn teamleden net zo vastberaden te zijn als ik om te slagen in onze missie.

In eerste instantie denk ik dat de vage omheiningen van het MAS dat ik meen waar te nemen een illusie is. De zoveelste illusie, die naar niets dan teleurstelling leidt. Toch begint mijn hoop dat ik mijn bestemming heb bereikt toe te nemen want zelfs nu ik dichterbij kom, houdt de illusie stand.

Terwijl mijn ogen zweverig over een immens plein afdwaalden, hebben mijn collega’s de andere kant van Het Eilandje ontdekt, maar tegelijkertijd schreeuw ik hen toe om rustig te blijven genieten van al het schoons dat op ons afkomt.


Instinctief loop ik naar de meeuwen aan de rand van het water. Ik laat mijn zintuigen genieten van de inspirerende en rustgevende sfeer waar ik lange tijd naar gesmacht heb. Ik bevind mij in een trance die mijn gedachtegang prikkelt, een frisse bries voelt daarbij enorm koud aan. Dan blijft het enkele seconden stil.

Door een bruuske beweging wekte een groepje enthousiaste studenten onze aandacht. Hun aanwezigheid doorprikte mijn ballon van intens genot, maar ik voel helemaal geen angst. Integendeel, ik besef dat ons doel zich weldegelijk op dit plein afspeelt na een gezellige koffieklets te hebben gemaakt met deze projectbeesten van het MAS. De aanwezigheid van andere toeristen betekent dat ik me mag opmaken voor een geweldig tweede semester.

Wat mij hier heeft gebracht? Ik wijs naar een boeiende workshop van mijn gekozen richting, in de hoop het begrip van de immense wereld van de journalistiek voor mij te winnen.

Enigzins tot mijn verbazing lijkt deze hoop vervuld te worden en ik weer in mijn trance bevind. Hiervoor heb ik wel camera en statief moeten boven halen. In de minuten die volgen hebben we een ware kortfilm ineengeknutseld die zeer spoedig te bezichtigen is op deze pagina.

Stand van zaken

Na onze eerste kennismaking met video en montage staat de volgende opdracht al voor de deur.

We moeten een videoreportage maken over een nieuwsfeit. Er is plaats voor creativiteit, aangezien het fictief mag zijn.

Suggesties zijn altijd welkom!

Morgen gaan we filmen, dus dit weekend publiceren we de vorderingen en avonturen van het filmproces.

Voor de kijklustigen onder ons:
snel zullen we ons eerste filmpje over het wijde internet verspreiden!

Noo(r)dingang

Dit evenement speelt zich af op donderdag 21 februari 2008 van 20u30 tot 22u30. Er worden maar liefst 4 verschillende optredens (The valerie solanas, Prima donkey, Thea for three, Swing111) gegeven op 4 verschillende locaties (Bartilja, Kamping Kontikki, Cappuccinoclub, La Campine). Men heeft zelfs een speciaal treintje voorzien om je ’s avonds te verplaatsen van locatie naar locatie! Klinkt dat niet aanlokkelijk?

Datum: 21 februari 2008 van 20u30 tot 22u30
Plaats: Het Eilandje, 4 locaties
Thema: Jazz en blues, Moderne muziek , Pop en rock, Chanson en kleinkunst

Allen daarheen!

Rugzakdiefstal!

De eerste opdracht voor het vak Video is een feit! Met camera en statief bij de hand hebben we een reconstructie naverhaald van een rugzakdiefstal op Het Eilandje. Het filmpje bestaat uit 10 scènes die samenvloeien in één geheel. We maken daarbij gebruik van technieken zoals mediumshot, long-shot en close-up.

Veel tamtam maar geen beeld is natuurlijk dodelijk voor filmfragmenten. Momenteel zijn we nog volop aan het monteren en knutselen, nog even geduld dus voor het filmpje... maar hieronder toch al onze storyboard:

Scène1: Onschuldige Ben droomt van een verre vakantie. Hij staart dromerig voor zich uit en zijn rugzak naast hem geniet er van (Longshot).

Scène2: William komt aangewandeld en merkt onze dromer op (Longshot)

Scène3: Crimetime! William steelt Bens rugzak! Help! (Mediumshot)

Scène4: Ben weet niet wat zich overkomt. Verbijsterd staart hij voor zich uit, zich afvragend wat er zal komen (Close-up)

Scène5: William vlucht weg van het place délict en kruist de weg met een nietsvermoedende Jolien. (Longshot)

Scène6: Betrapt op heterdaad! Het alziend oog van Jolien volgt de vluchtweg van William (close-up)

Scène7: En hulp komt eraan! Jolien tackelt de dief met het legendarische “Pootje lap”-concept (Longshot)

Scène8: Roemloos gaat William ten onder! Nog half versufd van het heldhaftige optreden van Jolien ligt hij genadeloos op de grond. (Mediumshot)

Scène9: Jolien loopt Ben tegen het lijf. Opgelucht ziet hij dat Jolien zijn rugzak heeft heroverd. (Longshot)

Scène10: Happy end! Ben en zijn rugzak zijn weer samen! (Longshot)

Het Eilandje, welk Eiland?

Het Eilandje kent verschillende vormen…
Ook Jan Eelen (Vlaamse regisseur) vond dit een inspirerende naam en bracht een fictieserie uit onder de naam Het Eiland. Deze serie was te zien op VRT en Canvas.
Voor de liefhebbers een kort fragmentje.

Nood aan rustige dag?

Het Eilandje

Wie er van uitgaat dat het Eilandje een klein typisch pleintje is waar dronkelui ’s avonds laat de pannen van het dak zingen, komt bedrogen uit. Het Eilandje omvat namelijk een hele dokkenwijk met een hele reeks sportieve en culturele activiteiten. Wat dacht je van de klassieke Antwerpse jachthaven geheel in oud-havenstijl, of het culturele festijn in de vorm van het museum “MAS”?

Niet veel verderop is discotheek Red & Blue gelegen voor de jonge, trendy feestganger en in de overdekte speeltuin "het Pirateneiland" kunnen de kinderen onder ons hun fantasie de vrije loop laten. Voor een vleugje romantiek biedt het Eilandje een prachtig en sfeervol pleintje (zie foto’s onderaan) dat Antwerpen eindelijk eens vanuit een ander perspectief benadert dan we allemaal gewend zijn van de immer bekende Kaaien.

Het is duidelijk dat Het Eilandje genoeg voer biedt voor alle lagen van de bevolking. De komende dagen, weken en maanden gaan wij dit welbekend pleintje verder observeren en mensen interviewen. Bovendien zal er, zoals het echte reporters beaamt, gefilmd worden om uiteindelijk tot de reportage te komen die Jolien al eerder aangaf. Ondertussen blijven we bloggen, zodat u op de hoogte blijft van ons reilen en zeilen op het Eilandje.

Groetjes

William

Verkenning en sfeerfoto's

Onze eerste dag op het Eilandje.

Elke groep heeft een pleintje opgekregen, bij ons is dit het Eilandje geworden. Vandaag gaan we voor het eerst op verkenning. Meteen valt het ons op, dat er een gemoedelijke en ontspannende sfeer huist.

In de verte zien we een groepje studenten al feestend champagne drinken. De journalist in ons komt naar boven en gestuurd door nieuwsgierigheid stappen we erop af.

Blijkbaar houden ze een feestje, omdat hun project succesvol afgelopen is. Een jongen komt naar ons af en zegt "Jullie hebben het feest gemist en komen te laat".

"Hoezo ?"

Een fiere leerkracht verduidelijkt: "We hebben in samenwerking met het Mas (museum aan de stroom) een project gemaakt. Onze studenten van Marco Polo hebben diverse miniaturen gelast. Het meest in het oogspringende werkje werd geselecteerd en ook opgebouwd tot tent.

Dit project is voornamelijk bedoeld om het Mas, dat wordt gebouwd, in de schijnwerpers te zetten. Om onze tent te inhuldigen hebben we vorige week een feest gehouden en Argentijnse stijl.

Opeens komt er een jongen naar me: "mevrouw, wilt u ook een glaasje champagne?"

Na het keuvelen, trekken we verder.

Verrast door een piraat zien we land in zicht! Pirateneiland, een land dat tot de verbeelding spreekt. Blijkbaar is het een speeltuin. We nemen een kijkje.

Dit lijkt wel een ideale plek om een audioreportage te maken!
"Zoek de Johny Depp van Vlaanderen?"

Om af te ronden, stranden we neer bij een cafeetje.

Het Eilandje heeft ons geïnspireerd. Zo hebben we nu al een concreet idee om een audioreportage te maken en hebben we al een doelgroep voor onze videoreportage. Een jong gezin met ruime kroost. Want al klinkt het cliché: het Eilandje biedt vele activiteiten voor jong en oud!

Kennismaking

Welkom op onze blog “ ’t Eilandje”.
Wij zijn studenten journalistiek die gedurende een semester “het Eilandje” in Antwerpen onder de loep gaan nemen.
Onze opdracht is een videoreportage in de stijl van Vlaanderen Vakantieland te maken.
Maar wat ben je met video als er geen leuk audiofragment tussen zit?
Dus ook audio komt aan bod.
Deze blog biedt u een bredere kijk in de wereld van de journalistiek. Verken samen met ons de verhalen achter ‘t Eilandje en laat u inspireren door ongekende schoonheid.